перако́сіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перако́сіна |
перако́сіны |
| Р. |
перако́сіны |
перако́сін |
| Д. |
перако́сіне |
перако́сінам |
| В. |
перако́сіну |
перако́сіны |
| Т. |
перако́сінай
перако́сінаю |
перако́сінамі |
| М. |
перако́сіне |
перако́сінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перако́сіна ж., тех. переко́сина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перако́сіна, ‑ы, ж.
Спец. Нахіленая перакладзіна, распорка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переко́сина техн. перако́сіна, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)