перако́сны гл. перакасіць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перако́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перако́сны перако́сная перако́снае перако́сныя
Р. перако́снага перако́снай
перако́снае		 перако́снага перако́сных
Д. перако́снаму перако́снай перако́снаму перако́сным
В. перако́сны перако́сную перако́снае перако́сныя
Т. перако́сным перако́снай
перако́снаю		 перако́сным перако́снымі
М. перако́сным перако́снай перако́сным перако́сных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакасі́ць¹, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. што. Зрабіць касым, несіметрычным; скрывіць.

П. раму.

2. звычайна безас., каго-што. Тое, што і перакрывіць (у 2 знач.).

|| незак. перако́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перако́с, -у, м. і перако́шванне, -я, н.

|| прым. перако́сны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)