пераклё́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пераклё́пка
Р. пераклё́пкі
Д. пераклё́пцы
В. пераклё́пку
Т. пераклё́пкай
пераклё́пкаю
М. пераклё́пцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераклёпка ж., тех. переклёпка; см. пераклёпваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераклёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераклёпваць — перакляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переклёпка ж., техн. пераклёпка, -кі ж., мн. нет, пераклёпванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)