перакла́дчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перакла́дчыцкі |
перакла́дчыцкая |
перакла́дчыцкае |
перакла́дчыцкія |
| Р. |
перакла́дчыцкага |
перакла́дчыцкай
перакла́дчыцкае |
перакла́дчыцкага |
перакла́дчыцкіх |
| Д. |
перакла́дчыцкаму |
перакла́дчыцкай |
перакла́дчыцкаму |
перакла́дчыцкім |
| В. |
перакла́дчыцкі (неадуш.)
перакла́дчыцкага (адуш.) |
перакла́дчыцкую |
перакла́дчыцкае |
перакла́дчыцкія (неадуш.)
перакла́дчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
перакла́дчыцкім |
перакла́дчыцкай
перакла́дчыцкаю |
перакла́дчыцкім |
перакла́дчыцкімі |
| М. |
перакла́дчыцкім |
перакла́дчыцкай |
перакла́дчыцкім |
перакла́дчыцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакла́дчыцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перакладу, перакладчыка. Перакладчыцкая дзейнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Спецыяліст, які займаецца перакладамі з адной мовы на другую.
П. з польскай мовы.
|| ж. перакла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. перакла́дчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перево́дческий перакла́дчыцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)