перакладны́², -а́я, -о́е.

Перакладзены з якой-н. мовы.

П. твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакладны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перакладны́ перакладна́я перакладно́е перакладны́я
Р. перакладно́га перакладно́й
перакладно́е		 перакладно́га перакладны́х
Д. перакладно́му перакладно́й перакладно́му перакладны́м
В. перакладны́ (неадуш.)
перакладно́га (адуш.)		 перакладну́ю перакладно́е перакладны́я (неадуш.)
перакладны́х (адуш.)
Т. перакладны́м перакладно́й
перакладно́ю		 перакладны́м перакладны́мі
М. перакладны́м перакладно́й перакладны́м перакладны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перакладны́¹, -а́я, -о́е.

У выразе: на перакладных (уст.) — у экіпажы з коньмі, якія мяняліся на паштовых станцыях.

Ехаць на перакладных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакладны́ I уст.

1. прил. перекладно́й;

2. в знач. сущ. чаще мн. перекладны́е;

е́хаць на ~ны́х — е́хать на перекладны́х

перакладны́ II (о литературе и т.п.) переводно́й;

п. рама́н — переводно́й рома́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакладны́ ​1, ‑а́я, ‑о́е.

Які мяняўся на паштовых станцыях (пра экіпажы і коней да правядзення чыгунак). Перакладная тройка. // у знач. наз. перакладна́я, ‑о́й, ж.; часцей мн. перакладны́я, ‑ы́х. Экіпаж з коньмі, якія мяняліся на паштовых станцыях. Ехаць на перакладных.

перакладны́ ​2, ‑а́я, ‑о́е.

Перакладзены з якой‑н. мовы. Перакладны твор. □ З году ў год павялічваецца перакладная кніжная прадукцыя Беларусі. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлумача́льна-перакладны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тлумача́льна-перакладны́ тлумача́льна-перакладна́я тлумача́льна-перакладно́е тлумача́льна-перакладны́я
Р. тлумача́льна-перакладно́га тлумача́льна-перакладно́й
тлумача́льна-перакладно́е		 тлумача́льна-перакладно́га тлумача́льна-перакладны́х
Д. тлумача́льна-перакладно́му тлумача́льна-перакладно́й тлумача́льна-перакладно́му тлумача́льна-перакладны́м
В. тлумача́льна-перакладны́ (неадуш.)
тлумача́льна-перакладно́га (адуш.)		 тлумача́льна-перакладну́ю тлумача́льна-перакладно́е тлумача́льна-перакладны́я (неадуш.)
тлумача́льна-перакладны́х (адуш.)
Т. тлумача́льна-перакладны́м тлумача́льна-перакладно́й
тлумача́льна-перакладно́ю		 тлумача́льна-перакладны́м тлумача́льна-перакладны́мі
М. тлумача́льна-перакладны́м тлумача́льна-перакладно́й тлумача́льна-перакладны́м тлумача́льна-перакладны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перекладно́й перакладны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переводно́й и перево́дный ​II (от перево́д​II) перакладны́;

переводно́й рома́н перакладны́ рама́н;

переводна́я литерату́ра перакладна́я літарату́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арыгіна́льны, -ая, -ае.

1. Не запазычаны, не перакладны, аўтэнтычны.

А. рукапіс.

2. Створаны ў выніку самастойнай творчасці.

Арыгінальнае рашэнне задачы.

3. Своеасаблівы, непадобны да іншых, дзіўны.

Арыгінальныя паводзіны.

Арыгінальна (прысл.) апранацца.

|| наз. арыгіна́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арыгіна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца арыгіналам (у 1 знач.); сапраўдны, першапачатковы. Арыгінальны рукапіс.

2. Створаны самастойна; не запазычаны, не перакладны. Арыгінальнае мастацкае рашэнне. Арыгінальны рэпертуар. □ Цікавымі паэтычнымі творамі з’яўляюцца першыя арыгінальныя беларускія байкі. Казека.

3. Непадобны да іншых, самабытны. Арыгінальны падыход. □ Адчувалася, што.. ў.. [Чорнага] ёсць свежыя назіранні і сваё, арыгінальнае ўспрыманне свету. Барсток. [Ваброў:] — Я хачу толькі сказаць, калегі, што думка Івана Іванавіча вельмі арыгінальная. Гамолка. // Своеасаблівы, незвычайны. Нават форма цела ў ментуза надзвычай арыгінальная: вялікая, сплюснутая спераду галава, шырокая пашча з мясістымі, тоўстымі губамі, кароткія вусікі на падбародку. Матрунёнак. Твор [«Вялікае сэрца»] пачынаецца з арыгінальнай дэталі, якая адразу характарызуе галоўнага героя. Луфераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)