перакла́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перакла́дка |
| Р. |
перакла́дкі |
| Д. |
перакла́дцы |
| В. |
перакла́дку |
| Т. |
перакла́дкай
перакла́дкаю |
| М. |
перакла́дцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакла́дка ж. перекла́дка; (пола и т.п. — ещё) перести́лка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пересло́йка ж.
1. (действие) пераслае́нне, -ння ср., перапластава́нне, -ння ср.; пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср., перакла́дка, -кі ж.; неоконч. перасло́йванне, -ння ср., перапласто́ўванне, -ння ср.; пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср.;
2. геол., бот. перасло́йка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перести́лка ж.
1. перасціла́нне, -ння ср., перасці́лка, -кі ж.;
2. перамо́шчванне, -ння ср., перасціла́нне, -ння ср.; перасці́лка, -кі ж.; перакрыва́нне, -ння ср.; пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср., перакла́дка, -кі ж.; перабруко́ўванне, -ння ср., перабруко́ўка, -кі ж.; см. перестила́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)