Verbum

анлайнавы слоўнік

перакамячы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакамячы́ць сов., разг. переко́мкать, перемя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., што.

Разм. Скамячыць, пакамячыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переко́мкать сов., разг. перакамячы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакаме́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакамячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамя́ць сов.

1. перемя́ть;

2. см. перакамячы́ць;

3. см. пераце́рці ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемя́ть сов.

1. (сильно измять, измять всё или многое — одежду, бумагу) перамя́ць, памя́ць; перакамячы́ць, пакамячы́ць;

2. (ягоды) пераці́снуць, паці́скаць, перадушы́ць, падушы́ць; (размять) пераце́рці, паце́рці, ператаўчы́, патаўчы́;

3. (перемесить) перамясі́ць, памясі́ць;

4. (траву) стапта́ць, ператапта́ць, патапта́ць, вы́таптаць, павыто́птваць;

5. (лён, пеньку) пераце́рці, перамя́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)