перака́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перака́званне
Р. перака́звання
Д. перака́званню
В. перака́званне
Т. перака́званнем
М. перака́званні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перака́званне ср.

1. переска́з м., переска́зывание, изложе́ние;

2. сообще́ние, переда́ча ж.;

1, 2 см. перака́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перака́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераказваць — пераказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переска́зывание перака́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переска́з м.

1. (действие) перака́званне, -ння ср., перака́з, -зу м.;

2. (изложение текста) перака́з, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)