перака́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перака́з |
перака́зы |
| Р. |
перака́зу |
перака́заў |
| Д. |
перака́зу |
перака́зам |
| В. |
перака́з |
перака́зы |
| Т. |
перака́зам |
перака́замі |
| М. |
перака́зе |
перака́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перака́з, -у, м.
1. гл. пераказаць.
2. мн. -ы, -аў. Пісьмовая або вусная перадача сваімі словамі чаго-н. прачытанага, пачутага.
Зрабіць п. аповесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перака́з, -зу м.
1. (действие) переска́з;
п. прачы́танага — переска́з прочи́танного;
2. переска́з, изложе́ние ср.;
напіса́ць п. — написа́ть переска́з (изложе́ние)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перака́з, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераказаць.
2. Пісьмовая або вусная перадача сваімі словамі чаго‑н. прачытанага, пачутага. Канчалася дыктоўка, давалася другая работа — пераказ. За пераказам ішла пісьмовая задача. Колас. Фельетон удаўся таму, што сам па сабе факт, нават у простым пераказе, смешны. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераказа́ць, -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа; -каза́ў, -за́ла; -кажы́; -ка́заны; зак., што.
1. Расказаць, выкласці сваімі словамі што-н.
П. змест паэмы.
2. і з дадан. сказам. Паведаміць пра што-н. вусна; перадаць на словах чыю-н. просьбу, даручэнне і пад.
П. дома ўбачанае ў горадзе.
Перакажыце маім, што прыеду ў выхадны.
3. Расказаць падрабязна, паслядоўна пра ўсё, многае.
П. усе навіны.
|| незак. перака́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перака́з, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перака́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перака́за |
перака́зы |
| Р. |
перака́зы |
перака́з |
| Д. |
перака́зе |
перака́зам |
| В. |
перака́зу |
перака́зы |
| Т. |
перака́зай перака́заю |
перака́замі |
| М. |
перака́зе |
перака́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канспекты́ўны, -ая, -ае.
Які мае характар канспекта; кароткі.
К. пераказ лекцыі.
Канспектыўнае паведамленне.
|| наз. канспекты́ўнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аўтарэфера́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.
Кароткі пераказ якога-н. даследавання, напісаны самім аўтарам.
А. дысертацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лібрэ́та, нескл., н.
1. Слоўны тэкст тэатралізаванага музычна-вакальнага твора.
Л. оперы.
2. Кароткі пераказ зместу оперы, балета, п’есы.
3. План сцэнарыя для балета, кінафільма (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
переска́з м.
1. (действие) перака́званне, -ння ср., перака́з, -зу м.;
2. (изложение текста) перака́з, -зу м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)