перакавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перакавы́ перакава́я перакаво́е перакавы́я
Р. перакаво́га перакаво́й
перакаво́е
перакаво́га перакавы́х
Д. перакаво́му перакаво́й перакаво́му перакавы́м
В. перакавы́ (неадуш.)
перакаво́га (адуш.)
перакаву́ю перакаво́е перакавы́я (неадуш.)
перакавы́х (адуш.)
Т. перакавы́м перакаво́й
перакаво́ю
перакавы́м перакавы́мі
М. перакавы́м перакаво́й перакавы́м перакавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Перакавы́ (піракавы́) ’папярочны (пра бэльку, баразну, загон)’ (Сл. ПЗБ; Мат. Маг.), ’канявая сцяна’ (ЛА, 4), ’пярэдні (пра зубы)’ (Нар. Гом.). Да пе́рак (гл.). Сюды ж перакавень ’папярочка (пра баразну)’ (бых., ЛА, 2), перакаве́ц ’тс’ (чэрв., Нар. лекс., ЛА, 2), перакаві́к, пяра́к ’градка ўпоперак’ (Шат.), пірікаві́ца ’папярочная перакладзіна’ (Юрч. СНЛ), бялын. піракаве́ц ’палена’, піракавы́я барозны — папярочныя барозны, засаджаныя бульбай (Нар. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)