перайна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Змяніўшы, зрабіць іншым.

П. характар.

|| незак. перайна́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайна́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перайна́чу перайна́чым
2-я ас. перайна́чыш перайна́чыце
3-я ас. перайна́чыць перайна́чаць
Прошлы час
м. перайна́чыў перайна́чылі
ж. перайна́чыла
н. перайна́чыла
Загадны лад
2-я ас. перайна́ч перайна́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час перайна́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перайна́чыць сов.

1. измени́ть; переина́чить; видоизмени́ть;

п. жыццё — измени́ть жизнь;

п. свае́ меркава́нні — измени́ть (переина́чить) свои́ сужде́ния;

п. сказ — переина́чить (видоизмени́ть) предложе́ние;

2. искази́ть, изврати́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перайна́чыць, ‑чу, ‑чын, ‑чыць; зак., каго-што.

Змяніўшы, зрабіць іншым; перамяніць. Перайначыць жыццё. Перайначыць характар. □ У гэты момант я зусім яшчэ не думаў, што прыму рашэнне, якое пазней перайначыла ўсе мае меркаванні. Галавач. Усё яму не гэтак, усё хочацца перайначыць, перарабіць па-свойму. Кулакоўскі. // Падаць у іншым выглядзе, змяніць пры пераказе, перадачы і пад. Перайначыць матыў песні. □ Там, у кнізе, гэта было напісана ад трэцяй асобы, я перайначыў у думках усё на першую асобу і — запомніў назаўсёды. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зына́чыць сов., см. перайна́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

видоизмени́ть сов. відазмяні́ць, перайна́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переина́чить сов., разг. перайна́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зына́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і перайначыць.

|| незак. зына́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зына́кшыць

‘перайначыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зына́кшу зына́кшым
2-я ас. зына́кшыш зына́кшыце
3-я ас. зына́кшыць зына́кшаць
Прошлы час
м. зына́кшыў зына́кшылі
ж. зына́кшыла
н. зына́кшыла
Дзеепрыслоўе
прош. час зына́кшыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перайна́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перайначыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)