перайна́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перайна́чуся перайна́чымся
2-я ас. перайна́чышся перайна́чыцеся
3-я ас. перайна́чыцца перайна́чацца
Прошлы час
м. перайна́чыўся перайна́чыліся
ж. перайна́чылася
н. перайна́чылася
Загадны лад
2-я ас. перайна́чся перайна́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час перайна́чыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перайна́чыцца сов. измени́ться; видоизмени́ться;

хара́ктар ~чыўся — хара́ктер измени́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перайна́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Змяніўшыся, стаць іншым; перамяніцца. Перайначыліся людзі. Перайначыўся настрой. □ Твар .. [Сямёна Васільевіча] у адзін момант перайначыўся, выраз стаў мяккі, добры, на ім адбілася спагадлівасць. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

видоизмени́ться відазмяні́цца, перайна́чыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зына́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. (разм.).

Тое, што і перайначыцца.

|| незак. зына́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зына́чыцца сов., см. перайна́чыцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паперайна́чвацца, ‑аецца; зак.

Разм. Перайначыцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайна́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перайначыцца.

2. Зал. да перайначваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відазмяні́цца, ‑змянюся, ‑зменішся, ‑зменіцца; зак.

Набыць або страціць якія‑н. асаблівасці, прыкметы; перайначыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сказі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зі́цца; зак.

1. Змяніцца, перайначыцца.

Інфармацыя пры перадачы па тэлебачанні сказілася.

2. Моцна змяніцца (пра твар, знешні выгляд).

Твар сказіўся ад болю.

|| незак. скажа́цца, -а́ецца.

|| наз. скажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)