перажы́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перажы́тачны |
перажы́тачная |
перажы́тачнае |
перажы́тачныя |
| Р. |
перажы́тачнага |
перажы́тачнай
перажы́тачнае |
перажы́тачнага |
перажы́тачных |
| Д. |
перажы́тачнаму |
перажы́тачнай |
перажы́тачнаму |
перажы́тачным |
| В. |
перажы́тачны (неадуш.)
перажы́тачнага (адуш.) |
перажы́тачную |
перажы́тачнае |
перажы́тачныя (неадуш.)
перажы́тачных (адуш.) |
| Т. |
перажы́тачным |
перажы́тачнай
перажы́тачнаю |
перажы́тачным |
перажы́тачнымі |
| М. |
перажы́тачным |
перажы́тачнай |
перажы́тачным |
перажы́тачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перажы́тачны пережи́точный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перажы́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перажытку, з’яўляецца перажыткам. Перажытачныя з’явы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перажы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.
Тое, што захавалася ад мінулага і не адпавядае сучасным нормам, астатак устарэлага.
Перажыткі даўніны.
|| прым. перажы́тачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пережи́точный перажы́тачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)