перае́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перае́зны перае́зная перае́знае перае́зныя
Р. перае́знага перае́знай
перае́знае		 перае́знага перае́зных
Д. перае́знаму перае́знай перае́знаму перае́зным
В. перае́зны (неадуш.)
перае́знага (адуш.)		 перае́зную перае́знае перае́зныя (неадуш.)
перае́зных (адуш.)
Т. перае́зным перае́знай
перае́знаю		 перае́зным перае́знымі
М. перае́зным перае́знай перае́зным перае́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перае́зны перее́здный;

◊ ~ная сва́цця — перее́зжая сва́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перае́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да пераезду. Пераезны светафор. Пераезны вартаўнік.

•••

Пераезная свацця гл. свацця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перае́зд, -у і -а, М -дзе, мн. -ы, -аў м.

1. -у, гл. пераехаць.

2. -а. Месца, дзе пераязджаюць цераз што-н.

Чыгуначны п.

|| прым. перае́зны, -ая, -ае.

Пераезная будка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перае́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́дзь; зак.

1. што і цераз што. Праехаць цераз што-н., на другі бок чаго-н.

П. гасцінец.

2. каго-што. Праехаўшы па кім-, чым-н., раздушыць, пакалечыць.

Машына пераехала чалавека.

3. Перасяліцца, перабрацца.

П. у новы дом.

|| незак. пераязджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перае́зд, -у, М -дзе, м. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. перае́зны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переездно́й перае́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтакра́ма, ‑ы, ж.

Аўтобус, прыстасаваны пад пераезны магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)