пераду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што (разм.).

1. Узяць верх, перамагчы.

П. хваробу.

2. Падужаць усіх, многіх або ўсё, многае.

|| незак. пераду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераду́жаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераду́жаю пераду́жаем
2-я ас. пераду́жаеш пераду́жаеце
3-я ас. пераду́жае пераду́жаюць
Прошлы час
м. пераду́жаў пераду́жалі
ж. пераду́жала
н. пераду́жала
Загадны лад
2-я ас. пераду́жай пераду́жайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераду́жаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераду́жаць сов., разг. (кого-л.) переборо́ть, переси́лить, одоле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Узяць верх, перамагчы. Але Тодар з гэтым ніяк не мог пагадзіцца. Яму ўсе яшчэ думалася, што сабака ачуняе, перадужае сваю хваробу. Ляўданскі.

2. Падужаць усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераду́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перадужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)