перадражні́ць, -дражню́, -дра́жніш, -дра́жніць; -дра́жнены; зак., каго-што.

Падрабляючыся пад каго-н., падаць у смешным выглядзе.

П. крыўляку.

|| незак. перадра́жніваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадражні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перадражню́ перадра́жнім
2-я ас. перадра́жніш перадра́жніце
3-я ас. перадра́жніць перадра́жняць
Прошлы час
м. перадражні́ў перадражні́лі
ж. перадражні́ла
н. перадражні́ла
Загадны лад
2-я ас. перадражні́ перадражні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перадражні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадражні́ць сов. передразни́ть; пересмея́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадражні́ць, ‑дражню, ‑дражніш, ‑дражніць; зак., каго і без дап.

Падрабляючыся пад каго‑н., падаць у наўмысна смешным, з’едлівым тоне, выглядзе чые‑н. рухі, голас, мову і пад. — Бу-бу-бу-бу! — перадражніла Лідзін голас Люся. Карпюк. — Расказвалі, — няпэўна сказаў чырвонаармеец. — «Расказвалі», — перадражніў Чыжык. — Расказваць усякае могуць. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

передразни́ть сов. перадражні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадра́жніваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перадражніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадра́жніванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перадражніваць — перадражніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

собезья́нничать сов., разг. пераня́ць, перадражні́ць, змалпава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакрыві́ць, -ыўлю́, -ы́віш, -ы́віць; -ы́ўлены; зак.

1. што. Зрабіць крывым, перакасіць.

П. раму.

2. звычайна безас., каго-што. Надаць скрыўлены выраз (твару, губам).

Ад болю перакрывіла твар.

3. каго. Перадражніць, падаць у смешным выглядзе.

|| незак. перакрыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пересмея́ть сов., разг.

1. (осмеять, вышутить всех, многих) вы́смеяць, абсмяя́ць;

2. (передразнить) перасмяя́ць, перадражні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)