перадары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перадару́ перадо́рым
2-я ас. перадо́рыш перадо́рыце
3-я ас. перадо́рыць перадо́раць
Прошлы час
м. перадары́ў перадары́лі
ж. перадары́ла
н. перадары́ла
Загадны лад
2-я ас. перадары́ перадары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перадары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадары́ць сов., в разн. знач. передари́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадары́ць, ‑дару, ‑дорыш, ‑дорыць; зак., каго-што і чаго.

1. Падарыць паступова ўсё, многае.

2. Падарыць ізноў тое, што было падорана. Перадарыць падарунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

передари́ть сов. перадары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перадарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадо́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перадарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)