перадаві́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перадаві́ца перадаві́цы
Р. перадаві́цы перадаві́ц
Д. перадаві́цы перадаві́цам
В. перадаві́цу перадаві́цы
Т. перадаві́цай
перадаві́цаю		 перадаві́цамі
М. перадаві́цы перадаві́цах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадава́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж.

1. Перадавы артыкул у газеце, перадавіца.

2. Участак баёў, перадавая пазіцыя.

Знаходзіцца на перадавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)