пераго́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераго́начны |
пераго́начная |
пераго́начнае |
пераго́начныя |
| Р. |
пераго́начнага |
пераго́начнай
пераго́начнае |
пераго́начнага |
пераго́начных |
| Д. |
пераго́начнаму |
пераго́начнай |
пераго́начнаму |
пераго́начным |
| В. |
пераго́начны (неадуш.)
пераго́начнага (адуш.) |
пераго́начную |
пераго́начнае |
пераго́начныя (неадуш.)
пераго́начных (адуш.) |
| Т. |
пераго́начным |
пераго́начнай
пераго́начнаю |
пераго́начным |
пераго́начнымі |
| М. |
пераго́начным |
пераго́начнай |
пераго́начным |
пераго́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераго́начны перего́ночный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераго́начны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перагонкі (у 1 знач.). Перагоначны пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані; -гна́ны; зак.
1. каго-што. Гонячы, перамясціць; пераправіць.
П. кароў на другое поле.
П. лодкі на другі бераг.
2. каго-што. Тое, што і абагнаць (у 1 знач.).
Легкавая машына перагнала грузавую.
П. у поспехах (перан.).
3. што. Апрацаваць, раздзяляючы на састаўныя часткі награваннем, кіпячэннем.
П. нафту.
|| незак. пераганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. пераго́н, -у, м. (да 1 знач.) і пераго́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 і 3 знач.).
|| прым. пераго́нны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.) і пераго́начны, -ая, -ае (да 3 знач.).
Перагонны апарат.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перего́ночный пераго́начны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)