перагно́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перагно́ены |
перагно́еная |
перагно́енае |
перагно́еныя |
| Р. |
перагно́енага |
перагно́енай перагно́енае |
перагно́енага |
перагно́еных |
| Д. |
перагно́енаму |
перагно́енай |
перагно́енаму |
перагно́еным |
| В. |
перагно́ены (неадуш.) перагно́енага (адуш.) |
перагно́еную |
перагно́енае |
перагно́еныя (неадуш.) перагно́еных (адуш.) |
| Т. |
перагно́еным |
перагно́енай перагно́енаю |
перагно́еным |
перагно́енымі |
| М. |
перагно́еным |
перагно́енай |
перагно́еным |
перагно́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перагно́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перагно́ены |
перагно́еная |
перагно́енае |
перагно́еныя |
| Р. |
перагно́енага |
перагно́енай перагно́енае |
перагно́енага |
перагно́еных |
| Д. |
перагно́енаму |
перагно́енай |
перагно́енаму |
перагно́еным |
| В. |
перагно́ены (неадуш.) перагно́енага (адуш.) |
перагно́еную |
перагно́енае |
перагно́еныя (неадуш.) перагно́еных (адуш.) |
| Т. |
перагно́еным |
перагно́енай перагно́енаю |
перагно́еным |
перагно́енымі |
| М. |
перагно́еным |
перагно́енай |
перагно́еным |
перагно́еных |
Кароткая форма: перагно́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перагно́ены
1. перегноённый;
2. чрезме́рно унаво́женный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагно́ены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. ад перагнісці, перагніць.
2. у знач. прым. Угноены звыш нормы, больш, чым патрэбна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перегноённый перагно́ены, пагно́ены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)