перага́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перага́рны перага́рная перага́рнае перага́рныя
Р. перага́рнага перага́рнай
перага́рнае		 перага́рнага перага́рных
Д. перага́рнаму перага́рнай перага́рнаму перага́рным
В. перага́рны (неадуш.)
перага́рнага (адуш.)		 перага́рную перага́рнае перага́рныя (неадуш.)
перага́рных (адуш.)
Т. перага́рным перага́рнай
перага́рнаю		 перага́рным перага́рнымі
М. перага́рным перага́рнай перага́рным перага́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перага́рны перега́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перага́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перагару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перага́р, -у, м.

1. Тое, што перагарэла.

Цягне перагарам ад спаленага смецця.

2. Непрыемны пах з рота ад вялікай колькасці выпітых спіртных напіткаў.

Ад суседа патыхала перагарам.

|| прым. перага́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перега́рный перага́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)