перага́рваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. перага́рвае перага́рваюць
Прошлы час
м. перага́рваў перага́рвалі
ж. перага́рвала
н. перага́рвала

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перага́рваць несов., в разн. знач. перегора́ть; см. перагарэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагара́ць і перага́рваць гл. перагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перага́рваць, ‑ае.

Незак. да перагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Пераламацца ад гарэння ці моцнага нагрэву, трэння.

Вось перагарэла.

2. Сапсавацца ад доўгага гарэння, моцнага награвання.

Лямпачка перагарэла.

3. Сатлець, сапрэць.

Гной перагарэў.

4. перан. Знікнуць, прайсці, прытупіцца (пра пачуцці, перажыванні і пад.).

Гнеў перагарэў.

|| незак. перагара́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е і перага́рваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагара́ць несов., см. перага́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перага́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перагарваць — перагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перага́рванне ср. перегора́ние; см. перага́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перегора́ть несов., в разн. знач. перага́рваць, перагара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетлева́ть несов.

1. (перегнивать) ператлява́ць, перагніва́ць;

2. (перегорать) перагара́ць, перага́рваць, ператлява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)