перага́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перага́рванне
Р. перага́рвання
Д. перага́рванню
В. перага́рванне
Т. перага́рваннем
М. перага́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перага́рванне ср. перегора́ние; см. перага́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перага́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перагарваць — перагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагара́нне ср., см. перага́рванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перегора́ние перага́рванне, -ння ср., перагара́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)