перагалі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перагалю́ |
пераго́лім |
| 2-я ас. |
пераго́ліш |
пераго́ліце |
| 3-я ас. |
пераго́ліць |
пераго́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
перагалі́ў |
перагалі́лі |
| ж. |
перагалі́ла |
| н. |
перагалі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перагалі́ |
перагалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перагалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перагалі́ць сов., разг. (всех, многих или заново) перебри́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., каго-што.
Разм.
1. Пагаліць нанава, яшчэ раз.
2. Пагаліць усіх, многіх або ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераго́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перагаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перебри́ть сов., разг.
1. (о всех, многих) пагалі́ць, перагалі́ць, пабры́ць, перабры́ць;
2. (заново) перагалі́ць, перабры́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)