перавярста́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перавярста́ю перавярста́ем
2-я ас. перавярста́еш перавярста́еце
3-я ас. перавярста́е перавярста́юць
Прошлы час
м. перавярста́ў перавярста́лі
ж. перавярста́ла
н. перавярста́ла
Загадны лад
2-я ас. перавярста́й перавярста́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перавярста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавярста́ць сов., тип. переверста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавярста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Звярстаць нанава, іначай. Перавярстаць газету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переверста́ть сов., типогр. перавярста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавёрстваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавярстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавярста́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перавярстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавёрстванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавёрстваць — перавярстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавёрстваць — перавярстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)