перавянча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перавянча́ю перавянча́ем
2-я ас. перавянча́еш перавянча́еце
3-я ас. перавянча́е перавянча́юць
Прошлы час
м. перавянча́ў перавянча́лі
ж. перавянча́ла
н. перавянча́ла
Загадны лад
2-я ас. перавянча́й перавянча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перавянча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавянча́ць сов. перевенча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевенча́ть сов., прост. перавянча́ць, павянча́ць, звянча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)