перавя́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перавя́лю перавя́лім
2-я ас. перавя́ліш перавя́ліце
3-я ас. перавя́ліць перавя́ляць
Прошлы час
м. перавя́ліў перавя́лілі
ж. перавя́ліла
н. перавя́ліла
Загадны лад
2-я ас. перавя́ль перавя́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час перавя́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавя́ліць сов., в разн. знач. перевя́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Правяліць яшчэ раз.

2. Павяліць усё, многае. Перавяліць усю рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перевя́лить сов., в разн. знач. перавя́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавя́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавя́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перавяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавяльваць — перавяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)