Verbum

анлайнавы слоўнік

перавя́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавя́званне ср. перевя́зывание, перевя́зка ж.; обвя́зывание, обвя́зка ж.; см. перавя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавязваць — перавязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавяза́ць, -яжу́, -я́жаш, -я́жа; -яжы́; -я́заны; зак.

1. каго-што. Налажыць павязку на каго-, што-н.

П. раненага.

П. рану.

2. каго-што. Абвязаць з усіх бакоў крыж-накрыж.

П. пасылку шпагатам.

3. што. Развязаўшы, завязаць іначай.

П. хустку.

4. каго-што. Звязаць, павязаць усё, многае або усіх, многіх.

П. усе рэчы.

5. каго. Навязаць на новым месцы.

П. цяля.

|| незак. перавя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перавя́зка, -і, ДМ -зцы (да 1—3 і 5 знач.) і перавя́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перевя́зывание перавя́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвя́зывание абвя́званне, -ння ср.; перавя́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвя́зка ж.

1. (действие) абвя́званне, -ння ср.; перавя́званне, -ння ср.;

2. спец. абвя́зка, -кі ж.;

3. (предмет для обвязывания) абвя́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевя́зка ж.

1. (действие) перавя́званне, -ння ср., перавя́зка, -кі ж.;

сде́лать перевя́зку ра́ны зрабі́ць перавя́зку ра́ны;

2. (то, чем перевязано что-л.) разг. перавя́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)