перавя́зачная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
перавя́зачная |
перавя́зачныя |
| Р. |
перавя́зачнай |
перавя́зачных |
| Д. |
перавя́зачнай |
перавя́зачным |
| В. |
перавя́зачную |
перавя́зачныя |
| Т. |
перавя́зачнай перавя́зачнаю |
перавя́зачнымі |
| М. |
перавя́зачнай |
перавя́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перавя́зачны, -ая, -ае.
Прызначаны для перавязкі, для аказання лячэбнай дапамогі.
П. пункт.
Перавязачныя сродкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перавя́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перавя́зачны |
перавя́зачная |
перавя́зачнае |
перавя́зачныя |
| Р. |
перавя́зачнага |
перавя́зачнай перавя́зачнае |
перавя́зачнага |
перавя́зачных |
| Д. |
перавя́зачнаму |
перавя́зачнай |
перавя́зачнаму |
перавя́зачным |
| В. |
перавя́зачны (неадуш.) перавя́зачнага (адуш.) |
перавя́зачную |
перавя́зачнае |
перавя́зачныя (неадуш.) перавя́зачных (адуш.) |
| Т. |
перавя́зачным |
перавя́зачнай перавя́зачнаю |
перавя́зачным |
перавя́зачнымі |
| М. |
перавя́зачным |
перавя́зачнай |
перавя́зачным |
перавя́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перевя́зочный перавя́зачны;
перевя́зочный пункт перавя́зачны пункт;
перевя́зочные материа́лы перавя́зачныя матэрыя́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перавя́зачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да перавязкі (з лячэбнай мэтай). Перавязачная сястра. // Прызначаны для перавязак. Перавязачныя сродкі.
2. у знач. наз. перавя́зачная, ‑ай, ж. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, дзе перавязваюць раненых, хворых.
•••
Перавязачны пакет гл. пакет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)