перавя́зачная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

У медыцынскай установе: спецыяльнае памяшканне для перавязак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перавя́зачная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. перавя́зачная перавя́зачныя
Р. перавя́зачнай перавя́зачных
Д. перавя́зачнай перавя́зачным
В. перавя́зачную перавя́зачныя
Т. перавя́зачнай
перавя́зачнаю		 перавя́зачнымі
М. перавя́зачнай перавя́зачных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавя́зачная сущ. перевя́зочная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевя́зочная сущ. перавя́зачная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавя́зачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да перавязкі (з лячэбнай мэтай). Перавязачная сястра. // Прызначаны для перавязак. Перавязачныя сродкі.

2. у знач. наз. перавя́зачная, ‑ай, ж. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, дзе перавязваюць раненых, хворых.

•••

Перавязачны пакет гл. пакет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавя́зачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перавя́зачны перавя́зачная перавя́зачнае перавя́зачныя
Р. перавя́зачнага перавя́зачнай
перавя́зачнае		 перавя́зачнага перавя́зачных
Д. перавя́зачнаму перавя́зачнай перавя́зачнаму перавя́зачным
В. перавя́зачны (неадуш.)
перавя́зачнага (адуш.)		 перавя́зачную перавя́зачнае перавя́зачныя (неадуш.)
перавя́зачных (адуш.)
Т. перавя́зачным перавя́зачнай
перавя́зачнаю		 перавя́зачным перавя́зачнымі
М. перавя́зачным перавя́зачнай перавя́зачным перавя́зачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)