пераву́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераву́жу пераву́зім
2-я ас. пераву́зіш пераву́зіце
3-я ас. пераву́зіць пераву́зяць
Прошлы час
м. пераву́зіў пераву́зілі
ж. пераву́зіла
н. пераву́зіла
Загадны лад
2-я ас. пераву́зь пераву́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераву́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераву́зіць сов., разг. обу́зить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераву́зіць, ‑вужу, ‑вузіш, ‑вузіць; зак., што.

Разм. Зрабіць занадта вузкім. Перавузіць рукаў кашулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переу́зить сов. пераву́зіць, заву́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераву́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераву́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перавузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)