пераво́рванне гл. пераараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераво́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераво́рванне
Р. пераво́рвання
Д. пераво́рванню
В. пераво́рванне
Т. пераво́рваннем
М. пераво́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераво́рванне ср. перепа́хивание, перепа́шка ж.; см. пераво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераворваць — пераараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераара́ць, -ру́, -рэ́ш, -рэ́; -ро́м, -раце́, -ру́ць; -ры́; -ра́ны і пераво́раны; зак.

1. што. Узараць занава.

П. бульбянішча.

2. што і чаго. Узараць усё, многае.

Колькі зямлі пераараў за свой век.

3. што. Правесці баразну ўпоперак чаго-н.

П. дарогу.

|| незак. пераво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пераво́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перепа́хивание пераво́рванне, -ння ср.; см. перепа́хивать​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепа́шка ж., с.-х. пераво́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)