пераво́зчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераво́зчыцкі |
пераво́зчыцкая |
пераво́зчыцкае |
пераво́зчыцкія |
| Р. |
пераво́зчыцкага |
пераво́зчыцкай
пераво́зчыцкае |
пераво́зчыцкага |
пераво́зчыцкіх |
| Д. |
пераво́зчыцкаму |
пераво́зчыцкай |
пераво́зчыцкаму |
пераво́зчыцкім |
| В. |
пераво́зчыцкі (неадуш.)
пераво́зчыцкага (адуш.) |
пераво́зчыцкую |
пераво́зчыцкае |
пераво́зчыцкія (неадуш.)
пераво́зчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
пераво́зчыцкім |
пераво́зчыцкай
пераво́зчыцкаю |
пераво́зчыцкім |
пераво́зчыцкімі |
| М. |
пераво́зчыцкім |
пераво́зчыцкай |
пераво́зчыцкім |
пераво́зчыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераво́зчыцкі перево́зчицкий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераво́зчыцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перавозчыка (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераво́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Чалавек, які займаецца перавозам цераз раку на лодцы, пароме і пад.
|| ж. пераво́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. пераво́зчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перево́зчицкий пераво́зчыцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)