пераво́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераво́знік |
пераво́знікі |
| Р. |
пераво́зніка |
пераво́знікаў |
| Д. |
пераво́зніку |
пераво́знікам |
| В. |
пераво́зніка |
пераво́знікаў |
| Т. |
пераво́знікам |
пераво́знікамі |
| М. |
пераво́зніку |
пераво́зніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Пераво́знікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Пераво́знікі |
| Р. |
Пераво́знікаў |
| Д. |
Пераво́знікам |
| В. |
Пераво́знікі |
| Т. |
Пераво́знікамі |
| М. |
Пераво́зніках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)