пераво́зны гл. перавезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераво́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераво́зны пераво́зная пераво́знае пераво́зныя
Р. пераво́знага пераво́знай
пераво́знае		 пераво́знага пераво́зных
Д. пераво́знаму пераво́знай пераво́знаму пераво́зным
В. пераво́зны (неадуш.)
пераво́знага (адуш.)		 пераво́зную пераво́знае пераво́зныя (неадуш.)
пераво́зных (адуш.)
Т. пераво́зным пераво́знай
пераво́знаю		 пераво́зным пераво́знымі
М. пераво́зным пераво́знай пераво́зным пераво́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераво́зны перево́зный;

п. пункт — перево́зный пункт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перавозу (у 1 знач.). Перавозны промысел. Перавозны паром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -ве́зла; -вязі; -ве́зены; зак., што.

1. Перамясціць, везучы цераз якую-н. прастору.

П. цераз раку.

2. Везучы, даставіць з аднаго месца ў другое.

П. дзяцей на дачу.

|| незак. пераво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.

|| наз. пераво́з, -у, м. і пераво́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

|| прым. пераво́зачны, -ая, -ае і пераво́зны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Перавозачныя сродкі.

Перавозны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перево́зный пераво́зны;

перево́зный пункт пераво́зны пункт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)