перавалачы́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перавалаку́ся |
перавалачо́мся |
| 2-я ас. |
перавалачэ́шся |
перавалачаце́ся |
| 3-я ас. |
перавалачэ́цца |
перавалаку́цца |
| Прошлы час |
| м. |
перавало́кся |
перавалаклі́ся |
| ж. |
перавалакла́ся |
| н. |
перавалакло́ся |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перавалачы́ся |
перавалачы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перавало́кшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перавалачы́ся сов., прост. переволо́чься, переволочи́ться, перетащи́ться, перебрести́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перавалачы́ся, ‑лакуся, ‑лачэшся, ‑лачацца; ‑лачомся, ‑лачацеся, ‑лакуцца; пр. перавалокся, ‑лаклася, ‑лаклося; зак.
Разм. З вялікімі намаганнямі перайсці, перабрысці куды‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переволо́чься перавалачы́ся, мног. паперавалака́цца, паперавала́квацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перавалака́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да перавалачыся.
2. Зал. да перавалакаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перебрести́ сов., разг.
1. (перейти вброд) перабрысці́, перайсці́;
2. (на другое место) перацягну́цца, перавалачы́ся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)