перавалачы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перавалаку́ перавалачо́м
2-я ас. перавалачэ́ш перавалачаце́
3-я ас. перавалачэ́ перавалаку́ць
Прошлы час
м. перавало́к перавалаклі́
ж. перавалакла́
н. перавалакло́
Загадны лад
2-я ас. перавалачы́ перавалачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перавало́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавалачы́ сов., разг.

1. переволо́чь, перетащи́ть;

2. (всё, многое) переволочи́ть, перетаска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавалачы́, ‑лаку, ‑лачэш, ‑лачэ; ‑лачом, ‑лачаце, ‑лакуць; пр. перавалок, ‑лакла, ‑лакло; зак., каго-што.

Разм. Перацягнуць волакам. Перавалачы лодку па беразе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перавалачы́ ’сцебануць, ударыць’ (слонім., Нар. словатв.). Відаць, з польск. przewlec ’перацягнуць’ пры ад’ідэацыі бел. перацягну́ць ’сцебануць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перавалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переволо́чь сов. перавалачы́, мног. паперавалака́ць, паперавала́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наперавалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Перавалачы за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго‑н. Наперавалакаць мяшкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавало́чаны разг.

1. переволо́ченный, перета́щенный;

2. переволо́ченный, перета́сканный;

1, 2 см. перавалачы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)