перава́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).

Заахвоціўшы чым-н., угаварыць перайсці, пераехаць куды-н., пераманіць.

П. добрага работніка.

|| незак. перава́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перава́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перава́блю перава́бім
2-я ас. перава́біш перава́біце
3-я ас. перава́біць перава́бяць
Прошлы час
м. перава́біў перава́білі
ж. перава́біла
н. перава́біла
Загадны лад
2-я ас. перава́б перава́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час перава́біўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перава́біць сов. перемани́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перава́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

Заахвоціўшы, зацікавіўшы чым‑н., угаварыць перайсці, пераехаць куды‑н.; схіліць на свой бок. Вежа прыбавіў .. [Геленв] пенсіі, плаціў цяпер сто рублёў, абы не перавабілі ў губернскі тэатр. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перава́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перава́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перавабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перава́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавабліваць — перавабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)