перава́бліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перава́бліваю перава́бліваем
2-я ас. перава́бліваеш перава́бліваеце
3-я ас. перава́блівае перава́бліваюць
Прошлы час
м. перава́бліваў перава́блівалі
ж. перава́блівала
н. перава́блівала
Загадны лад
2-я ас. перава́блівай перава́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перава́бліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перава́бліваць несов. перема́нивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перава́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перава́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).

Заахвоціўшы чым-н., угаварыць перайсці, пераехаць куды-н., пераманіць.

П. добрага работніка.

|| незак. перава́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перава́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавабліваць — перавабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)