перабінтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перабінту́ю перабінту́ем
2-я ас. перабінту́еш перабінту́еце
3-я ас. перабінту́е перабінту́юць
Прошлы час
м. перабінтава́ў перабінтава́лі
ж. перабінтава́ла
н. перабінтава́ла
Загадны лад
2-я ас. перабінту́й перабінту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перабінтава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабінтава́ць сов. перебинтова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

1. Забінтаваць іначай, змяніць стары бінт. Перабінтаваць рану свежым бінтам.

2. Тое, што і забінтаваць.

3. Забінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перебинтова́ть сов. перабінтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перабінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабінтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перабінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)