перабіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перабіва́ю перабіва́ем
2-я ас. перабіва́еш перабіва́еце
3-я ас. перабіва́е перабіва́юць
Прошлы час
м. перабіва́ў перабіва́лі
ж. перабіва́ла
н. перабіва́ла
Загадны лад
2-я ас. перабіва́й перабіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перабіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабіва́ць несов.

1. в разн. знач. перебива́ть;

2. (разбивать во множестве) перебива́ть, перекола́чивать;

3. (ломать ударом) перебива́ть, перешиба́ть;

4. перегора́живать;

5. (приостанавливать, мешать нормальному развитию чего-л.) перебива́ть, прерыва́ть;

6. (прибивать иначе или в другом месте) перебива́ть, перекола́чивать;

1-6 см. перабі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабі́ць¹, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі́; -бі́ты; зак.

1. каго (што). Забіць усіх, многіх.

П. ваўкоў.

2. што. Разбіць многа чаго-н.

П. посуд.

3. што. Зламаць, пераламаць.

П. плячо.

4. што. Узбіць нанава.

П. падушку.

5. што. Прыбіць іначай або ў іншым месцы.

П. кручок у іншае месца.

|| незак. перабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабі́ць², -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі́; -бі́ты; зак.

1. каго-што. Перарваць чыю-н. гаворку.

П. прамоўцу рэплікай.

2. што. Парушыць натуральны ход, развіццё якіх-н. падзей, з’яў і пад.

П. сон.

П. ход думак.

3. што. Заглушыць, перасіліць.

П. апетыт (сапсаваць апетыт). Дым перабіў пах смалы.

4. Перахапіць у каго-н., не даць другому (разм.).

П. куплю.

|| незак. перабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перабіваць — перабіць (у 4, 7, 9 і 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заню́хваць

‘нюхаць што-небудзь; перабіваць пах чаго-небудзь чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заню́хваю заню́хваем
2-я ас. заню́хваеш заню́хваеце
3-я ас. заню́хвае заню́хваюць
Прошлы час
м. заню́хваў заню́хвалі
ж. заню́хвала
н. заню́хвала
Загадны лад
2-я ас. заню́хвай заню́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заню́хваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дэтанава́ць ’збіваць з толку, перабіваць; бянтэжыць’ (Нас.). З польск. detonować ’тс’ (< лац. detonāre). Гл. Кюнэ, Poln., 54.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перабіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перабіцца.

2. Зал. да перабіваць.

•••

Перабівацца з вады на хлеб (з хлеба на квас) — жыць бедна, галадаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перебива́ть несов.

1. (убивать всех, многих) забіва́ць;

2. (разбивать всё, многое) біць, разбіва́ць;

3. (ударом разбивать надвое) перабіва́ць;

4. (не дав договорить, прерывать) перабіва́ць; перапыня́ць;

5. (аппетит, мысль и т. д.) перабіва́ць;

6. (перехватывать) разг. перахо́пліваць;

7. (превосходить по силе, заглушать) перабіва́ць;

8. (вбивать в другое место) перабіва́ць;

9. (взбивать заново, делать более пышным) узбіва́ць;

10. (обивать заново, менять обивку) абіва́ць на́нава; см. переби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)