перабры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перабры́ю перабры́ем
2-я ас. перабры́еш перабры́еце
3-я ас. перабры́е перабры́юць
Прошлы час
м. перабры́ў перабры́лі
ж. перабры́ла
н. перабры́ла
Загадны лад
2-я ас. перабры́й перабры́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перабры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабры́ць сов., в разн. знач. перебри́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго.

1. Пабрыць усіх, многіх.

2. Разм. Пабрыць нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перабрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перебри́ть сов., разг.

1. (о всех, многих) пагалі́ць, перагалі́ць, пабры́ць, перабры́ць;

2. (заново) перагалі́ць, перабры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)