перабрыка́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перабрыка́е |
перабрыка́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перабрыка́ў |
перабрыка́лі |
| ж. |
перабрыка́ла |
| н. |
перабрыка́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перабрыка́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перабрыка́ць сов. переляга́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабры́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Брыкаць некаторы час. Наша справа, як у таго цяляці: пахадзіў па муражку, паласаваўся траўкай, пабрыкаў па волі і ў пуню... спачываць... Сіўцоў.
пабрыка́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., каго.
Убрыкнуць, перабрыкаць усіх, многіх. Жарабец пабрыкаў увесь статак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)