перабрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перабрыва́ю перабрыва́ем
2-я ас. перабрыва́еш перабрыва́еце
3-я ас. перабрыва́е перабрыва́юць
Прошлы час
м. перабрыва́ў перабрыва́лі
ж. перабрыва́ла
н. перабрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. перабрыва́й перабрыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перабрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабрыва́ць несов., в разн. знач. перебрива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перабрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перабрыцца.

2. Зал. да перабрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабрыва́цца несов., возвр., страд. перебрива́ться; см. перабры́цца, перабрыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)