перабе́жчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перабе́жчыца перабе́жчыцы
Р. перабе́жчыцы перабе́жчыц
Д. перабе́жчыцы перабе́жчыцам
В. перабе́жчыцу перабе́жчыц
Т. перабе́жчыцай
перабе́жчыцаю		 перабе́жчыцамі
М. перабе́жчыцы перабе́жчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабе́жчыца ж., прям., перен. перебе́жчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабе́жчыца, ‑ы, ж.

Жан. да перабежчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабе́жчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто перабег на бок праціўніка.

|| ж. перабе́жчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перебе́жчица перабе́жчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)