Verbum

анлайнавы слоўнік

пераапрана́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераапрана́нне ср.

1. переодева́ние;

2. переодева́ние; ря́женье;

1, 2 см. пераапрана́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераапрана́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераапранаць — пераапрануць і пераапранацца — пераапрануцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераапрану́ць, -рану́, -ра́неш, -ра́не; -рані́; -ра́нуты; зак., каго-што.

Тое, што і пераадзець.

П. дзіця.

П. сукенку.

|| незак. пераапрана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. пераапрану́цца, -рану́ся, -ра́нешся, -ра́нецца; -рані́ся; незак. пераапрана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. пераапрана́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ря́женье пераадзява́нне, -ння ср.; пераапрана́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переодева́ние пераадзява́нне, -ння ср.; пераапрана́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)