пераабу́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераабу́ты |
пераабу́тая |
пераабу́тае |
пераабу́тыя |
| Р. |
пераабу́тага |
пераабу́тай пераабу́тае |
пераабу́тага |
пераабу́тых |
| Д. |
пераабу́таму |
пераабу́тай |
пераабу́таму |
пераабу́тым |
| В. |
пераабу́ты (неадуш.) пераабу́тага (адуш.) |
пераабу́тую |
пераабу́тае |
пераабу́тыя (неадуш.) пераабу́тых (адуш.) |
| Т. |
пераабу́тым |
пераабу́тай пераабу́таю |
пераабу́тым |
пераабу́тымі |
| М. |
пераабу́тым |
пераабу́тай |
пераабу́тым |
пераабу́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераабу́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераабу́ты |
пераабу́тая |
пераабу́тае |
пераабу́тыя |
| Р. |
пераабу́тага |
пераабу́тай пераабу́тае |
пераабу́тага |
пераабу́тых |
| Д. |
пераабу́таму |
пераабу́тай |
пераабу́таму |
пераабу́тым |
| В. |
пераабу́ты (неадуш.) пераабу́тага (адуш.) |
пераабу́тую |
пераабу́тае |
пераабу́тыя (неадуш.) пераабу́тых (адуш.) |
| Т. |
пераабу́тым |
пераабу́тай пераабу́таю |
пераабу́тым |
пераабу́тымі |
| М. |
пераабу́тым |
пераабу́тай |
пераабу́тым |
пераабу́тых |
Кароткая форма: пераабу́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераабу́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пераабуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)