пераабра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераабяру́ пераабяро́м
2-я ас. пераабярэ́ш пераабераце́
3-я ас. пераабярэ́ пераабяру́ць
Прошлы час
м. пераабра́ў пераабра́лі
ж. пераабра́ла
н. пераабра́ла
Загадны лад
2-я ас. пераабяры́ пераабяры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пераабра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераабра́ць сов., см. перавы́браць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераабра́ць, ‑бяру, ‑бярэш, ‑бярэ; ‑бяром, ‑бераце; зак., каго.

Тое, што і перавыбраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)