пепто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пепто́н
Р. пепто́ну
Д. пепто́ну
В. пепто́н
Т. пепто́нам
М. пепто́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пепто́н, -ну м., физиол. пепто́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пепто́н физиол. пепто́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пепто́н, ‑у, м.

Спец. Прадукт распаду бялкоў пры страваванні пад уздзеяннем пепсіну.

[Ад грэч. peptos — звараны, ператраўлены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)