пенсіё́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пенсіё́нны пенсіё́нная пенсіё́ннае пенсіё́нныя
Р. пенсіё́ннага пенсіё́ннай
пенсіё́ннае		 пенсіё́ннага пенсіё́нных
Д. пенсіё́ннаму пенсіё́ннай пенсіё́ннаму пенсіё́нным
В. пенсіё́нны (неадуш.) пенсіё́нную пенсіё́ннае пенсіё́нныя (неадуш.)
Т. пенсіё́нным пенсіё́ннай
пенсіё́ннаю		 пенсіё́нным пенсіё́ннымі
М. пенсіё́нным пенсіё́ннай пенсіё́нным пенсіё́нных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пенсіённы пенсио́нный;

○ ~нае забеспячэ́нне — пенсио́нное обеспече́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пенсіённы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пенсіі; звязаны з пенсіяй. Пенсіённая кніжка. Пенсіённая каса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́нсія, -і, мн. -і, -сій, ж.

Грашовае забеспячэнне за выслугу гадоў, па інваліднасці, непрацаздольнасці і пад.

Выйсці на пенсію.

|| прым. пенсіённы, -ая, -ае.

П. ўзрост (па дасягненні якога належыць пенсія).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пенсио́нный пенсіённы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)